Vandaag gesprek met de chirurg

Vanmorgen ben ik naar de chirurg geweest. Over 2 weken wordt er een MRI scan gemaakt waaruit moet blijken of en hoeveel effect de bestraling en de chemo heeft gehad. Ook kan dan bekeken worden of toch mijn anus gespaard gaat blijven. Dit is iets nieuws t.o.v. de vorige info. Ik weet in elk geval de dat opname gemiddeld 10 dagen is als er geen complicaties zullen zijn. De opname zal w.s. de eerste week van februari, dan vier ik mijn verjaardag in het ziekenhuis.

Een heel stuk beter

Nou dat scheelt een heel stuk, ik voel me zoveel beter en heb bijna geen pijn meer. Ik gebruik helemaal geen pijnstillers meer. Ik heb zonet met Chris een blokje om gelopen en dat viel niet tegen. Ik ga elke dag een stukje lopen en als mijn wondjes dicht zijn wil ik gaan zwemmen. Nu is Anne op bezoek en we zitten gezellig te keuvelen.

Kerstfeest 2009

2de Kerstdag en ik lig beneden op de bank terwijl Chris de boel van gisteren een beetje opruimt. Ik kijk terug op 2 heerlijke dagen. Op Kerstavond heb ik de Kerstnachtdienst niet gehaald. Was te moe en te ziek. Wel zijn alle kinderen gekomen en hebben we de pakjes van onder de boom uitgepakt. De volgende morgen werd ik badend in het zweet wakker en was heel erg duizelig en misselijk. Geen koorts maar bibberend van de kou ben ik diep onder de dekens gekropen. Ik was ongerust wat dit nu weer kon zijn, Chris heeft daarop toch het ziekenhuis gebeld. Met duidelijke instructies wanneer ik aan de bel zou moeten trekken kon ik mijn ongerustheid wat loslaten. Wel was duidelijk dat ik weinig beneden zou zijn deze dag. Lenny en Mireille, Maarten en Hanna kwamen begin van de middag en het werd gezellig druk in huis. De Lamsbout van Chris begon al lekker te ruiken terwijl die in de oven lag te sudderen. Willeke kwam met haar heerlijke zelfgemaakte sushi voor bij de borrel eind van de middag. Sietske, Frank en Maartje en Dean kwamen ook met hun ingrediënten voor het Kerstmaal. Ik heb de middag 2 uurtjes beneden gezeten. Toen de voorbereidingen begonnen voor het eten ben ik weer in bed gekropen. Ik heb ondanks dat ik er niet bij was erg genoten van de gezellige sfeer in huis.Er werd muziek gemaakt met piano en gitaar en gezongen. Ik heb boven gegeten en ben even naar beneden geweest om de grote tafel te zien met daaraan 13 personen die genoten van het Kerstmaal. Na het eten zijn ze met elkaar nog een spel gaan doen wat ook weer veel gelach en rumoer met zich meebracht. Met Willeke heb ik rustig naar Alles is Liefde gekeken. Deze Kerst stond voor mij in het teken van Alles is liefde. Ik ben een dankbaar mens dat ik zoveel liefde om mij heel voel.
Nu 2de Kerstdag voel ik me gelukkig weer iets beter. Ik zal eraan moeten wennen dat het herstel met ups en downs zal gaan en dat ik echt geduld zal moeten hebben. Dat is wel een moeilijke voor mij. Ik wil te snel maar mijn lichaam protesteert.

Het gaat weer beter

De verjaardag van Maartje en Dean was erg gezellig en ik heb er ook van kunnen genieten. Maandag had ik een erg goede dag en ben veel op geweest. Ik dacht toen dit wordt de omslag naar betere tijden maar de nacht daarop kreeg ik weer koorts en voelde me beroerd. De dinsdag weer de hele dag op de bank en veel pijn. Maar vannacht heel goed geslapen en vandaag voel ik me weer heel goed. Vanmiddag nog een bezoekje aan de radiotherapeut. Het huis wordt steeds gezelliger met alle kaartjes, bloemen, kerststukjes en de openhaard. Ik hoop zo dat ik de Kerstdagen opgeknapt ben. Ik hoop op Kerstavond naar een Kerstnachtdienst te kunnen gaan. Op de 1ste Kerstdag komen alle kinderen en Lenny en Mireille met Hanna en Maarten. Een heerlijk huis vol op de 1ste kerstdag.

Gooische vrouwen

Ik heb nooit gedacht dat ik daar ooit naar zou kijken maar, nu ik ermee begonnen ben vind ik het erg leuk. Ik heb al 3 seizoenen gekeken. Ook ben ik 3 hele delen van "The house of Elliot" gezien. Heerlijk om me lekker te laten amuseren. Ben nog niet echt aan lezen toe. Heb wel 1 goed boek uitgelezen "de Paardenjongen" prachtig verhaal. Ik ben blij dat ik niet meer naar het ziekenhuis hoef elke dag maar heb nog wel erg veel pijn. Als ik naar de wc ben geweest is het werkelijk niet te harden. Het morfinedrankje voor de uitbraakpijn werkt pas na een half uur. Ik lijd dan echt, loop de kamer een beetje op en neer en probeer me te concentreren op iets anders. Voel me daarna helemaal gelukkig als ik de pijn voel zakken. Morgen vieren Maartje en Dean hun verjaardag en we gaan daar naartoe. Dit weekend hoop ik mijn kerstkaartjes te versturen.

Laatste keer

Het is nu echt de laatste keer dat ik naar de bestraling ben geweest. Ik heb het gevoel dat ik grote vakantie heb gekregen. Ik heb die luitjes daar getrakteerd op een lekkere kerstkrans. Het waren op die afdeling allemaal zo aardige mensen en die hebben me echt goed gesteund. Bij het afscheid zeggen ze nooit tot ziens maar wensen je veel succes. Over 2 weken een afspraak met de chirurg. Straks komt Netty (mijn manager) en dan ga ik mee naar de Kerstborrel op het werk, ik hoop dat ik het een beetje kan volhouden, maar mijn kussen gaat mee!

Laatste loodjes van het 1ste deel

Ik heb dit weekend erg veel pijn gehad en ook nog een nacht koorts. Met de voorspelling dat dit allemaal nog wel 2 weken kan duren heb ik een afspraak gemaakt bij de Radiotherapeut. Ik krijg nu morfine pleisters, 1 pleister werkt 3 dagen lang en een drankje voor de erge pijn. We genieten wel heel erg van onze kachel wat een lekkere warmte geeft. Morgen komt Marja die met me meegaat.

De kachel brandt

Heerlijk zo,n gezellig kacheltje. Toen ik thuis kwam heeft Chris de kachel aangemaakt. Een heerlijke en gezellige warmte. Een beetje troost voor mijn zieke lijf. Vannacht toch weer behoorlijke koorts en erg veel pijn. Na erg veel pijnstillers gaat het nu weer een beetje. Het is buiten mooi weer en ik zit in een heerlijk opgeruimd huis. Morgen komt Willeke om de Kerstboom te versieren.

Hoera 5de week voorbij

Vanochtend de 25ste keer bestraald en dat voel als een jubileum. De volgende week is een eitje. Ik lig hier nu op de bank bij Maartje omdat thuis onze openhaardje wordt geplaatst. Er moeten 3 gaten geboord worden in de plafonds voor de schoorsteenpijp. Omdat al deze herrie en in en uitgeloop voor mij nu wat teveel is ben ik bij Maartje en Dean neergestreken. Ik ben erg benieuwd hoe het thuis gaat en of we vanavond al een vuurtje kunnen stoken.

Service aan huis.

Gisteren heeft Suzanne mijn haar geknipt en vandaag is Thea geweest voor een gezichtsbehandeling. Lekker om mezelf even goed te laten verzorgen. Voor de rest voel ik me redelijk, ben niet meer zo vreselijk moe. Gisteren heeft de radiotherapeut me wel heel duidelijk gemaakt dat ik niet moet denken dat als ik aan mijn rustperiode begin ik spoedig van mijn klachten af zal zijn. De bestraling werkt nog wel 3 weken door en mijn ongemak en pijn bij het naar de WC zal gaan alleen nog maar erger worden. Ik ga er maar vanuit dat ze weten wat ze doen en zal mij schikken in mijn lot. Nu is Willeke net gekomen en gaan we samen naar het ziekenhuis.

Een kussen met een gat

Al drie dagen koortsvrij, ik merk het direct en heb veel meer energie. Ik leef ook helemaal op van het idee dat ik nu heel snel aan het aftellen kan. Mijn grootste ongemak is het naar de WC gaan en het zitten. Vanochtend met Chris naar de thuiszorgwinkel en hebben er een heerlijk kussen gekocht met een gat in het midden. Als ik er een mooi hoesje omheen maak kan ik hem ook meenemen naar een feestje.

Het is weer weekend

Eigenlijk vliegt de tijd en realiseer ik me dat echt de 4de week helemaal voorbij is. nog maar 8 keer bestralen en 80 pillen. Wat zal ik blij zijn als dat achter de rug is. Ik heb goeie pijnstillers en krijg nu ook iets voor mijn maag, heb zalf en druppeltjes en alles bij elkaar kan dat het leed maar voor een klein deel verzachten. Wat me meer helpt zijn de goeie zorgen van de mensen om mij heen, alle kaarten, bloemen en gebeden en kaarsjes die voor me gebrand. IK heb nog steeds goede moed en probeer me te focussen op de rustperiode die na 16 dec ingaat. gisteren heeft Maartje het hier gezellig gemaakt en voor me gekookt. Dit weekend zijn Chris en Hanneke hier en komt Anne een nachtje slapen.

vandaag bij de oncoloog

De koorts is gisteravond gelukkig weer een stuk gezakt en vanochtend maar 37.5. Ik voelde me gelijk weer een stuk beter. Chris en Hanneke waren hier en we hebben samen gegeten ,Chris heeft goed voor me gezorgd. Vanochtend de afspraak bij de oncoloog. Hij denkt dat de koorts van de wond komt die ontstaan is in het bestralingsgebied. Niet zo raar ook dat ik daar zoveel pijn van heb. De laboratorium resultaten van het bloed zijn niet verontrustend. Toch nog genoeg witte bloedlichaampjes die nog zorgen voor de weerstand. Wel moet ik volgende week een keer extra bloedprikken en heb een belafspraak met hem. Als de koorts te ver gaat oplopen ook contact met het ziekenhuis.

Koorts

Vandaag een slechte dag, ik heb veel pijn en heb nu ook koorts waar ik erg van geschrokken ben. Ik voelde me ook hondsberoerd. Omdat ik vandaag toch naar de radiotherapeut moest heb ik al mijn klachten daar kunnen bespreken. Mijn urine wordt onderzocht op een infectie van de urineweg. Mijn bloed is afgenomen om naar mogelijk andere oorzaken te zoeken. Morgen staat een afspraak met de oncoloog op de planning en wordt alles nog even goed doorgenomen. Zowel de mensen van de bestraling als de radiotherapeut gaven aan dat deze periode echt heel zwaar is en dat ik door de zure appel moet heen bijten. Nu lust ik al helemaal geen zure appels dus een extra opgave. Zolang ik maar weet dat dit er allemaal bijhoort is het wel te dragen. Mocht ik me vanavond slechter voelen moet ik me wel direct in het ziekenhuis melden. Nu ik thuis ben zakt de koorts alweer en voel me een stuk beter.

Hoe gaat het ?

Het gaat achteruit maar het gaat langzaam. Dit weekend had ik wat verhoging en pijn en mijn benen voelen als lood. Toch heb ik het gevoel dat ik deze periode redelijk doorkom. Op zaterdag waren de kinderen er en hebben we gezellig samen gegeten. Op zondag met Chris naar The Movies geweest naar:"Er komt een vrouw bij de dokter" Hoewel het thema voor ons natuurlijk erg actueel is vonden we beide maar weinig herkenning, behalve de gang (letterlijk en figuurlijk) naar de bestraling,die scène was opgenomen in mijn gang. Geen goeie film dus.
Ik heb vannacht wel erg slecht geslapen. Vandaag is Sietske mee geweest en die heeft mee gekeken bij de bestraling, ze vond het erg interessant en zou zo een baan wel ambiëren. En morgen gaat Marja met me mee wat ik erg fijn vind.

Taxi oorlog

Heerlijk om me even af te reageren op die stomme taxi. De 3 keer dat ik er nu gebruik van maak ging echt alles mis. Niet ingepland, te laat enz. Gisteren deed ik er totaal 2 uur en een kwartier over om me 1 minuut te laten bestralen, met aan en uitkleden kost dat 10 minuten. Toen ze me uiteindelijk ophaalden moesten we eerst nog over Almere Buiten omdat 2 oude dames anderhalf uur buiten in de kou hadden zitten wachten tot te taxi kwam. Ik ben gaan klagen en vanochtend was de taxi weer een half uur te laat. Vanmiddag met connexxion gebeld en ik heb nu een ander taxibedrijf, ik hoop dat dat nu goed gaat. Ik heb er weer een week opzitten en ben nu echt over de helft. Mijn achterste begint nu echt heel pijnlijk te worden. Maar ik word met liefde verzorgt en geniet ook wel van deze rust. Tijd om mooie boeken te lezen,films te kijken en gesprekken te voeren.

Er nu echt aan toegegeven

Vandaag niet meer naar het werk en voor het eerst met de taxi naar het ziekenhuis. Vanochtend voelde ik me al niet zo goed en begint de plek die bestraalt wordt heel gevoelig te worden. Het lijkt of ik me verbrand heb, gelukkig had ik daarvoor al zalf gekregen wat wel helpt het te verzachten. Dus besloot ik zelf niet meer te gaan rijden en voor de luxe van de taxi te kiezen. Deze taxi krijg je vergoed van de ziektekostenverzekering. Vandaag kwam Marie en die ging dus met mij mee naar het ziekenhuis. Daarna heeft ze de boodschappen gedaan en staat nu heerlijk voor ons te koken. Het begint al lekker te ruiken. Wat heerlijk om zo lekker verzorgt te worden en zoveel lieve mensen die dat willen doen. Ik voel me bevoorrecht.

Start van de 3de week

Zaterdag kwam Jan de Wolde een prachtige bos bloemen brengen met een grote kaart met heel veel namen erop van de leden van de triatlonvereniging. Daar was ik erg blij mee. Op 18 december is er een feest vanwege het 25 jarig jubileum waar ik graag bij zou willen zijn. Ik hoop dat het kan, dan heb ik net de kuur erop zitten. Gisteren de hele dag op de bank en geen energie om te bewegen en heb lekker zitten lezen en tv gekeken. Vanochtend was Ammy met me mee naar de bestraling en zou ik daarna naar mijn werk gaan. Ik voelde me niet lekker, beetje rillerig en ben lekker naar huis gegaan, heb een mooie film gekeken. Ik kijk morgen nog of ik nog ga werken.

het 10 kilometerpunt bereikt

Nog 18 kilometer bestraling en dan zit het eerste deel er op. Het blijft nog meevallen. Ik rij nog zelf, ik werk nog en heb weinig last van bijwerkingen, ik eet goed en het smaakt ook lekker ook. Ik ben wel wat aangekomen van al die lekkere dingen, nou en ?
Gisteren bij de oncoloog geweest. Alles ziet er nog goed uit, mijn bloed is ook nog goed. Vanmorgen met Maartje naar de bestraling geweest, we hebben even wat gedronken in het restaurant, gezellig. Zonet ook nog even de griepprik gehaald, straks een meeting tussen de chemo en de antistoffen in mijn lijf tijdens een happy hour. Vanavond ga ik met Sietske en Willeke naar Amsterdam, Bart was gisteren jarig en die gaat koken met Erik, dat zal wel lekker worden. Dan ga ik het weekend vieren, lekker rust.

Een goeie dag vandaag

Vanochtend weer gewoon naar het werk. Ik voelde al bij het opstaan me veel beter dan gisteren. Vanmorgen had ik een afspraak met mijn vervangster om werk over te dragen. Heel gek om dat nu te doen. Ik zou nog van alles kunnen maar moet toch gaan loslaten wat ik toch wel moeilijk vind. (Mijn team is toch wel mijn team waar ik erg trots op ben). Gelukkig is mijn vervangster iemand waar ik wel een goed gevoel bij heb. Als ik straks echt te ziek ben om mijn werk goed te doen zal ik blij zijn dat ik alles zelf heb kunnen overdragen. Vanmiddag na de bestraling controle bij de radiotherapeut ( alles goed ) en bloedprikken. Deze uitslag heb ik morgen nodig voor bij de oncoloog. Heel bijzonder was dat ik vandaag gezelschap had van Cas en zijn zoontje Dries van 14 maanden.

Weinig energie

Het weekend leek ik weer aardig op te knappen en dat komt omdat ik geen pillen slikte.
Gisteravond was ik alweer behoorlijk moe en wat last van mijn mond. Ik heb vannacht wel goed geslapen maar nu vanochtend zie ik als een berg tegen vandaag op. Ik heb daarom besloten niet te gaan werken. Vanmiddag de bestraling en een afspraak bij Pety ( mijn coach ) is echt genoeg voor vandaag. Het valt toch tegen dat die moeheid al zo snel komt. Ik ga per dag bekijken wat ik kan.

De eerste week zit erop

Vanmorgen is Maartje mee geweest naar de bestraling. Daarna even over de markt en bij Maartje lekkere kibbeling gegeten. Toen naar huis omdat ik me toch wel moe voelde. Thuis gekomen kon ik niet de moed opbrengen de boodschappen op te ruimen zo moe was ik. Vanavond met Chris naar de Roestbak voor een voorstelling van Anne van Veen, fijn om er uit te zijn maar nu thuisgekomen voel ik me hondsmoe. Ook krijg ik nu last van mijn ogen, heel droog en branderig, ik heb er druppels voor gekregen. Nu ga ik lekker naar bed en hoop dat deze 2 dagen rust me weer wat energie geven.

Het gaat goed

Vandaag al de 4de dag en ik voel me nog steeds heel goed. Willeke is vanochtend mee geweest en heeft ook even meegekeken tijdens de bestraling. Ik begin er al helemaal aan te wennen en alles valt me tot nu toe heel erg mee. Deze week dinsdag en vrijdag naar het theater en gisteren een heerlijk etentje bij Louis en Lia.

De kop is eraf

Ik heb eerst bij de apotheek 280 chemopillen gehaald, die mag ik vanavond een half uur na het eten beginnen te slikken. 2x per dag 5 pillen.
In de wachtkamer 45 minuten vertraging en dan met een volle blaas, ga er maar aanstaan. Maar uiteindelijk viel alles mee.
Je voelt er echt helemaal niets van. Eerst word je in de juiste positie gelegd aan de hand van de lijntjes op je rug. Dan eerst een foto of je echt op de goede plek ligt. Daarna begint de echte bestraling. 4 x vanuit een andere positie, een paar seconden maar. Na 10 minuten sta je weer buiten. Even koffie gedronken met Astrid en daarna "gewoon" naar mijn werk. En nu maar afwachten of ik er wat van ga merken. Ik ben wel blij dat ik nu werkelijk ben begonnen met de behandeling.

Ik ga voor de hele

Net als bij de hele triathlon ben ik me geestelijk aan het voorbereiden. Maandag zal ik aan de start verschijnen, ik heb nu al buikpijn. Het zal een intensieve en zware race worden, daar bereid ik me tenminste op voor. Hoge golfslag zal voor misselijkheid kunnen zorgen, de tegenwind zal me hondsmoe maken, maar ook kan de wind uit de goede hoek komen waaien, een beetje van opzij of in de rug. Met veel supporters langs de route om me aan te moedigen zal het een stuk gemakkelijker zijn. Af en toe iemand die met me mee fietst of me een powerbar aanreikt. Mijn vriendinnen bij het surfstrandje staan met een spandoek hun longen uit hun lijf te schreeuwen. Ammy op de motor, Roely als Frau Antje, Linda met een zak spekkies, Judith, Reintje, wijntje en nog veel meer lekkere dingen. Als je voor de hele gaat weet je dat het een lange race gaat worden en loodzwaar, maar als je de finish bereikt dan is het genieten. De eindtijd doet er niet zo toe, als je het maar haalt!!!! De volgende dag wakker worden met pijn in je lijf en een stoma? De tijd zal het leren, nu geniet ik in elk geval van alle aandacht en het medeleven.

Het wordt nu echt spannend

Ik begin nu enge dromen te krijgen en voel me onzeker worden. Eerst dacht ik de eerste week wel alleen naar de bestraling te willen gaan maar ik zie daar nu toch van af. Het lijkt me fijn om afleiding te hebben voor en na de bestraling. Ik heb daarom al een aantal afspraken gemaakt met een paar mensen die met me meegaan. Ik maak er maar een gezellig uitje van, met koffie voor of na de bestraling. De post brengt mij nog elke dag allerlei kaartjes van familie en vrienden. Steeds weer ben ik geroerd door de fijne en hartverwarmende teksten die mij worden gestuurd. Een die me vandaag het meest raakte was de kaart van de jongeren van WoonMere.

Zondag

Vanochtend nog weer een keer hardgelopen in het bos, deze keer met Chris, Lex en Roely. Ik heb genoten van de prachtige herfstkleuren en de geur van het bos.
Deze week dus nog even fulltime werken. Als de bestraling begint ga ik me voor 50% ziek melden, en kijken hoe lang ik dan nog kan werken. Er is wel een goede vervangster voor mij aangenomen. Ik kan haar zelf nog inwerken en mijn werk overdragen. Dat vind ik wel een rustig idee en dan kan ik ook echt gaan loslaten, maar het is ook wel een heel gek idee. Ook heb ik mijn bestralingschema voor de hele kuur binnen. Ik ben een indeling aan het maken van diegenen die met me meegaan. Er is mij afgeraden deze gang naar het ziekenhuis in mijn eentje te gaan maken. Chris kan ook geen 28 keer mee. De dagen dat er bestraling is moet ik ook een dosis chemotabletten slikken. De zaterdag en zondag ben ik vrij van beide. 16 December is de laatste bestralingsdag en begint de rust en herstelperiode van 6 weken. Thuis ben ik bezig een lekkere ziekenkamer in te richten waar ik van alle gemakken ben voorzien. Ik heb ook al DVD's en boeken toegezegd gekregen om mijn dagen te vullen als ik op bed kom te liggen.

CT-scan

Nou, dat hebben we weer gehad. Marja is mee geweest naar het ziekenhuis (ze is jarig vandaag). Dat was erg gezellig, we hebben fijn gepraat. Tijdens het koffie drinken en het gebak eten kon de contrastvloeistof zijn werk doen. In de CT ruimte staat een groot apparaat waar ik op mijn buik moest gaan liggen. Na wat passen en schuiven lag ik goed in beeld om een simulatie te maken. Er werd ondertussen ook nog eens contrastvloeistof via een infuus ingespoten. Daarna een paar foto's, en er werd een lijnenspel op mijn billen getekend en een paar tattoos gemaakt. Tjemig, nooit gedacht dat ik daar nog aan zou beginnen.
Na een uurtje in totaal stond ik weer buiten met de afsprakenkaart in mijn hand voor de bestraling en start van de chemo. 9 november barst het los.
Volgende week dus even geen afspraken in het ziekenhuis, wat ik wel even lekker vind. Dan kan ik dus nog een hele week "gewoon" werken. Op het werk gekomen wachtte mij het dagelijks leven van de thuiszorg. Een heel team met verpleegkundigen waar ik vergadering mee had. Tijdens de vergadering even stil gestaan bij mijn ziekte en kon ik even wat vertellen en zij konden van alles vragen. Heel fijn om te horen dat ze mij zo steunen en dichtbij willen zijn. Omdat ik deze steun zo goed kan voelen kan ik ook mijn werk gewoon blijven doen zolang ik me goed voel. Ik heb ondertussen zitten uit te rekenen dat ik rond de kerstdagen wel eens heel erg ziek zou kunnen zijn.

Voorlopig de laatste sauna

Gisteravond een heel fijne avond in de sauna gehad met mijn 3 dochters. We hebben ervan genoten en ook lekker gelachen. Als ik straks weer beter ben gaan we dat zeker vaker doen. Vandaag de scan en dat is andere koek. Ergens op mijn buik of op billen zal er een tekening worden gemaakt: ik ben benieuwd. Marja gaat met me mee en dat vind ik heel gezellig. Verder heb ik deze week nog gewoon kunnen werken, hoewel het wel steeds gekker voelt. Op iedere vergadering vertel ik dat het voorlopig de laatste zal zijn. Er is nog niets aan mij te zien en toch ben ik ziek.

Naar de Markt

Ik ben vanmorgen naar de markt geweest en ben wezen winkelen met Hanneke en Maartje. Toen ik in het pashokje stond bij Big L werd ik gebeld door het AMC. Woensdag a.s.om 12.00 uur krijg ik een CT scan die gemaakt wordt om het te bestralen gebied aan te geven. Ik krijg straks lijnen op mijn buik om het gebied te bepalen. Ik mag daarna niet meer naar de sauna of het zwembad. Niet alleen vanwege die lijnen maar vooral vanwege het infectiegevaar. Dus a.s. maandag of dinsdag nog gauw even naar de sauna. Gelukkig zal de bestraling toch in het Flevoziekenhuis gebeuren. Dat scheelt een heleboel tijd. Straks komen Anne,Maartje,Willeke,Sietske,Hanneke,Bart,Erik en Chris eten. Even gezellig bij elkaar. Heel fijn dat we alles zo met elkaar kunnen delen. Het is een beetje afwachten van wat er komen gaat. Na de CT scan zal de onherroepelijke bestraling en chemo gaan starten die de kwaadaardige maar ook gezonde cellen gaan aanpakken.

oncoloog

Vanmorgen ben ik bij de oncoloog geweest. Hij lijkt me een prettige man. Hij heeft een heleboel uitgelegd over de chemotherapie en de werkwijze van de afdeling oncologie. Het blijkt dat zo'n tumor er wel 5 jaar over doet om zo groot te worden als het nu is. Wel een eng idee hoor, dat je zo lang met een 'alien' in je lijf door kan lopen. Ik heb er weer een afspraak bij, morgen met de oncologieverpleegkundige die mij veel informatie zal gaan geven. Vandaag kreeg ik nog weer een keer een bloedonderzoek. Maar elk nadeel heeft z'n voordeel: ik mag nu voortaan met een gele voorrangssticker zomaar doorlopen naar het lab, zonder in de wachtkamer te hoeven wachten.

Naar de sauna met Chris

Gisteren ben ik naar de sauna geweest. Er gaat veel door mij heen en ik vraag mij vaak af wat ik allemaal nog kan doen en voor hoe lang. Vanochtend heb ik met Chris nog weer een uurtje hardgelopen. Ik ben me steeds erg bewust van alles om mij heen, ik zie de natuur, hoor de muziek en geniet van de tijd. Ik ben blij verrast door alle lieve en hartverwarmende reacties die ik krijg. Morgen heb ik het gesprek met de oncoloog die de chemo gaat bepalen. Woensdag met de radiotherapeut om de tafel, die met mij de bestraling gaat doornemen en mij een schema gaat geven wanneer we daarmee gaan beginnen. Wat mij betreft kan dat niet snel genoeg gebeuren.

Endeldarmkanker

Vorige week op 8 oktober is de diagnose endeldarmkanker bij mij gesteld. Ik ben heel erg geschrokken en mijn wereld staat op zijn kop.
Gelukkig weten we al wel dat er geen uitzaaiingen zijn, maar de komende tijd zal heel zwaar worden. Na de afspraak met de oncoloog op maandag a.s en de radioloog op woensdag, zal de bestraling en chemotherapie voor 6 weken van start gaan. Daarna moet ik 6 weken rusten en genezen van de bestraling. Half januari zal ik geopereerd worden en dan zal de endeldarm geheel worden verwijderd. Ik zal het moeilijk krijgen en heb jullie steun daarbij wel nodig. Ik zal in deze blog de ontwikkelingen beschrijven. Ik ga ervan uit dat ik na de behandeling weer helemaal zal genezen maar dat gaat wel een hele tijd duren. Nu voel ik me nog goed en zal ik naar verwachting nog wel een paar weken werken. Ik doe zoveel mogelijk gewoon leuke dingen en wil van alles genieten.