Hoe gaat het ?

Het gaat achteruit maar het gaat langzaam. Dit weekend had ik wat verhoging en pijn en mijn benen voelen als lood. Toch heb ik het gevoel dat ik deze periode redelijk doorkom. Op zaterdag waren de kinderen er en hebben we gezellig samen gegeten. Op zondag met Chris naar The Movies geweest naar:"Er komt een vrouw bij de dokter" Hoewel het thema voor ons natuurlijk erg actueel is vonden we beide maar weinig herkenning, behalve de gang (letterlijk en figuurlijk) naar de bestraling,die scène was opgenomen in mijn gang. Geen goeie film dus.
Ik heb vannacht wel erg slecht geslapen. Vandaag is Sietske mee geweest en die heeft mee gekeken bij de bestraling, ze vond het erg interessant en zou zo een baan wel ambiëren. En morgen gaat Marja met me mee wat ik erg fijn vind.

Taxi oorlog

Heerlijk om me even af te reageren op die stomme taxi. De 3 keer dat ik er nu gebruik van maak ging echt alles mis. Niet ingepland, te laat enz. Gisteren deed ik er totaal 2 uur en een kwartier over om me 1 minuut te laten bestralen, met aan en uitkleden kost dat 10 minuten. Toen ze me uiteindelijk ophaalden moesten we eerst nog over Almere Buiten omdat 2 oude dames anderhalf uur buiten in de kou hadden zitten wachten tot te taxi kwam. Ik ben gaan klagen en vanochtend was de taxi weer een half uur te laat. Vanmiddag met connexxion gebeld en ik heb nu een ander taxibedrijf, ik hoop dat dat nu goed gaat. Ik heb er weer een week opzitten en ben nu echt over de helft. Mijn achterste begint nu echt heel pijnlijk te worden. Maar ik word met liefde verzorgt en geniet ook wel van deze rust. Tijd om mooie boeken te lezen,films te kijken en gesprekken te voeren.

Er nu echt aan toegegeven

Vandaag niet meer naar het werk en voor het eerst met de taxi naar het ziekenhuis. Vanochtend voelde ik me al niet zo goed en begint de plek die bestraalt wordt heel gevoelig te worden. Het lijkt of ik me verbrand heb, gelukkig had ik daarvoor al zalf gekregen wat wel helpt het te verzachten. Dus besloot ik zelf niet meer te gaan rijden en voor de luxe van de taxi te kiezen. Deze taxi krijg je vergoed van de ziektekostenverzekering. Vandaag kwam Marie en die ging dus met mij mee naar het ziekenhuis. Daarna heeft ze de boodschappen gedaan en staat nu heerlijk voor ons te koken. Het begint al lekker te ruiken. Wat heerlijk om zo lekker verzorgt te worden en zoveel lieve mensen die dat willen doen. Ik voel me bevoorrecht.

Start van de 3de week

Zaterdag kwam Jan de Wolde een prachtige bos bloemen brengen met een grote kaart met heel veel namen erop van de leden van de triatlonvereniging. Daar was ik erg blij mee. Op 18 december is er een feest vanwege het 25 jarig jubileum waar ik graag bij zou willen zijn. Ik hoop dat het kan, dan heb ik net de kuur erop zitten. Gisteren de hele dag op de bank en geen energie om te bewegen en heb lekker zitten lezen en tv gekeken. Vanochtend was Ammy met me mee naar de bestraling en zou ik daarna naar mijn werk gaan. Ik voelde me niet lekker, beetje rillerig en ben lekker naar huis gegaan, heb een mooie film gekeken. Ik kijk morgen nog of ik nog ga werken.

het 10 kilometerpunt bereikt

Nog 18 kilometer bestraling en dan zit het eerste deel er op. Het blijft nog meevallen. Ik rij nog zelf, ik werk nog en heb weinig last van bijwerkingen, ik eet goed en het smaakt ook lekker ook. Ik ben wel wat aangekomen van al die lekkere dingen, nou en ?
Gisteren bij de oncoloog geweest. Alles ziet er nog goed uit, mijn bloed is ook nog goed. Vanmorgen met Maartje naar de bestraling geweest, we hebben even wat gedronken in het restaurant, gezellig. Zonet ook nog even de griepprik gehaald, straks een meeting tussen de chemo en de antistoffen in mijn lijf tijdens een happy hour. Vanavond ga ik met Sietske en Willeke naar Amsterdam, Bart was gisteren jarig en die gaat koken met Erik, dat zal wel lekker worden. Dan ga ik het weekend vieren, lekker rust.

Een goeie dag vandaag

Vanochtend weer gewoon naar het werk. Ik voelde al bij het opstaan me veel beter dan gisteren. Vanmorgen had ik een afspraak met mijn vervangster om werk over te dragen. Heel gek om dat nu te doen. Ik zou nog van alles kunnen maar moet toch gaan loslaten wat ik toch wel moeilijk vind. (Mijn team is toch wel mijn team waar ik erg trots op ben). Gelukkig is mijn vervangster iemand waar ik wel een goed gevoel bij heb. Als ik straks echt te ziek ben om mijn werk goed te doen zal ik blij zijn dat ik alles zelf heb kunnen overdragen. Vanmiddag na de bestraling controle bij de radiotherapeut ( alles goed ) en bloedprikken. Deze uitslag heb ik morgen nodig voor bij de oncoloog. Heel bijzonder was dat ik vandaag gezelschap had van Cas en zijn zoontje Dries van 14 maanden.

Weinig energie

Het weekend leek ik weer aardig op te knappen en dat komt omdat ik geen pillen slikte.
Gisteravond was ik alweer behoorlijk moe en wat last van mijn mond. Ik heb vannacht wel goed geslapen maar nu vanochtend zie ik als een berg tegen vandaag op. Ik heb daarom besloten niet te gaan werken. Vanmiddag de bestraling en een afspraak bij Pety ( mijn coach ) is echt genoeg voor vandaag. Het valt toch tegen dat die moeheid al zo snel komt. Ik ga per dag bekijken wat ik kan.

De eerste week zit erop

Vanmorgen is Maartje mee geweest naar de bestraling. Daarna even over de markt en bij Maartje lekkere kibbeling gegeten. Toen naar huis omdat ik me toch wel moe voelde. Thuis gekomen kon ik niet de moed opbrengen de boodschappen op te ruimen zo moe was ik. Vanavond met Chris naar de Roestbak voor een voorstelling van Anne van Veen, fijn om er uit te zijn maar nu thuisgekomen voel ik me hondsmoe. Ook krijg ik nu last van mijn ogen, heel droog en branderig, ik heb er druppels voor gekregen. Nu ga ik lekker naar bed en hoop dat deze 2 dagen rust me weer wat energie geven.

Het gaat goed

Vandaag al de 4de dag en ik voel me nog steeds heel goed. Willeke is vanochtend mee geweest en heeft ook even meegekeken tijdens de bestraling. Ik begin er al helemaal aan te wennen en alles valt me tot nu toe heel erg mee. Deze week dinsdag en vrijdag naar het theater en gisteren een heerlijk etentje bij Louis en Lia.

De kop is eraf

Ik heb eerst bij de apotheek 280 chemopillen gehaald, die mag ik vanavond een half uur na het eten beginnen te slikken. 2x per dag 5 pillen.
In de wachtkamer 45 minuten vertraging en dan met een volle blaas, ga er maar aanstaan. Maar uiteindelijk viel alles mee.
Je voelt er echt helemaal niets van. Eerst word je in de juiste positie gelegd aan de hand van de lijntjes op je rug. Dan eerst een foto of je echt op de goede plek ligt. Daarna begint de echte bestraling. 4 x vanuit een andere positie, een paar seconden maar. Na 10 minuten sta je weer buiten. Even koffie gedronken met Astrid en daarna "gewoon" naar mijn werk. En nu maar afwachten of ik er wat van ga merken. Ik ben wel blij dat ik nu werkelijk ben begonnen met de behandeling.

Ik ga voor de hele

Net als bij de hele triathlon ben ik me geestelijk aan het voorbereiden. Maandag zal ik aan de start verschijnen, ik heb nu al buikpijn. Het zal een intensieve en zware race worden, daar bereid ik me tenminste op voor. Hoge golfslag zal voor misselijkheid kunnen zorgen, de tegenwind zal me hondsmoe maken, maar ook kan de wind uit de goede hoek komen waaien, een beetje van opzij of in de rug. Met veel supporters langs de route om me aan te moedigen zal het een stuk gemakkelijker zijn. Af en toe iemand die met me mee fietst of me een powerbar aanreikt. Mijn vriendinnen bij het surfstrandje staan met een spandoek hun longen uit hun lijf te schreeuwen. Ammy op de motor, Roely als Frau Antje, Linda met een zak spekkies, Judith, Reintje, wijntje en nog veel meer lekkere dingen. Als je voor de hele gaat weet je dat het een lange race gaat worden en loodzwaar, maar als je de finish bereikt dan is het genieten. De eindtijd doet er niet zo toe, als je het maar haalt!!!! De volgende dag wakker worden met pijn in je lijf en een stoma? De tijd zal het leren, nu geniet ik in elk geval van alle aandacht en het medeleven.

Het wordt nu echt spannend

Ik begin nu enge dromen te krijgen en voel me onzeker worden. Eerst dacht ik de eerste week wel alleen naar de bestraling te willen gaan maar ik zie daar nu toch van af. Het lijkt me fijn om afleiding te hebben voor en na de bestraling. Ik heb daarom al een aantal afspraken gemaakt met een paar mensen die met me meegaan. Ik maak er maar een gezellig uitje van, met koffie voor of na de bestraling. De post brengt mij nog elke dag allerlei kaartjes van familie en vrienden. Steeds weer ben ik geroerd door de fijne en hartverwarmende teksten die mij worden gestuurd. Een die me vandaag het meest raakte was de kaart van de jongeren van WoonMere.

Zondag

Vanochtend nog weer een keer hardgelopen in het bos, deze keer met Chris, Lex en Roely. Ik heb genoten van de prachtige herfstkleuren en de geur van het bos.
Deze week dus nog even fulltime werken. Als de bestraling begint ga ik me voor 50% ziek melden, en kijken hoe lang ik dan nog kan werken. Er is wel een goede vervangster voor mij aangenomen. Ik kan haar zelf nog inwerken en mijn werk overdragen. Dat vind ik wel een rustig idee en dan kan ik ook echt gaan loslaten, maar het is ook wel een heel gek idee. Ook heb ik mijn bestralingschema voor de hele kuur binnen. Ik ben een indeling aan het maken van diegenen die met me meegaan. Er is mij afgeraden deze gang naar het ziekenhuis in mijn eentje te gaan maken. Chris kan ook geen 28 keer mee. De dagen dat er bestraling is moet ik ook een dosis chemotabletten slikken. De zaterdag en zondag ben ik vrij van beide. 16 December is de laatste bestralingsdag en begint de rust en herstelperiode van 6 weken. Thuis ben ik bezig een lekkere ziekenkamer in te richten waar ik van alle gemakken ben voorzien. Ik heb ook al DVD's en boeken toegezegd gekregen om mijn dagen te vullen als ik op bed kom te liggen.