Fris gewassen

Nu ik zo aan bed gekluisterd ben kan ik me ook niet douchen. De zuster komt me dan helpen maar gisteren en vandaag heeft Chris het gedaan. Heerlijk zoals hij met veel aandacht me wast en insmeert met geurige rozenolie. Als zo een hele dag en nacht hebt liggen zweten is dat erg fijn. Refke is gisteren ook geweest met Nicky en heeft Refke mijn voeten gedaan. Zo wordt ik op bed goed verzorgd. Verder zijn gisteren Netty, Ada en Peter, Sietske en Frank en Willeke geweest. De pomp pompt er ondertussen lustig op los en daar merk ik zelf helemaal niets van. De morfinepomp gebruik ik nog maar weinig, alleen s'morgens en voor het slapen gaan.

Vac pomp

Gisteren toch al aangesloten op een Vac pomp. Dit heeft dr v d Ven om 4 uur gedaan samen met de wonddeskundige, terwijl ik onder narcose was. In de wond zit nu een soort spons die al het wondvocht opzuigt, de wond is vrder helemaal dichtgeplakt met folie waar een slangetje uitkomt waar het vocht door komt wat door de pomp wordt opgezogen. Dit geheel blijft tot dinsdag zitten en dan wordt het resultaat bekeken. Voor mij is het heel fijn dat er niet elke dag 3x gespoeld hoeft te worden en deze methode heeft goede kans van slagen. Ben daardoor wel erg aan mijn bed gekluisterd.

We zijn er nog lang niet.

Gisteren dus weer naar de OK, ik begin er aan te wennen. De wond is weer schoongemaakt en dat zal nog een keer moeten gebeuren voor er een Vac pomp wordt ingezet. Ik zit aan een infuus, zuurstof en aan een pijnpompje. Dit is een apparaat waarmee ik mijzelf morfine kan toedienen door op een knopje te drukken. De vloeistof gaat dan via mijn infuus mijn lichaam in. Voor ze mijn wond gaan spoelen druk ik dat knopje een paar keer in en heb dan wat minder pijn. Vannacht redelijk geslapen maar was vanochtend wel onzeker en bang omdat ik niet weet hoe dit allemaal verder moet gaan. Dr v d Ven kwam al vroeg om met mij te praten. Hij heeft me uitgelegd wat het beleid zal zijn. Als de wond door de vacpomp voldoende schoon is zal de wond opgevuld gaan worden met spierweefsel wat hij uit mijn bovenbeen haalt. Hij heeft me verzekerd dat het goed komt maar dat het wel lang zal duren. Ik heb gewoon enorme pech. Ik zal dit moeten gaan accepteren en mijn zinnen verzetten. Ik wil graag veel afleiding, bezoek en mailtjes.

Vanmiddag nog een keer

Vannacht heb ik eindelijk een keer goed geslapen. Vanmorgen is Chris hier wezen ontbijten, hij is hier kind aan huis. Heel fijn dat hij er ook was tijdens de wondverzorging, die doet nu wel heel ergveel pijn. Ik stond huilend onder de douche.
V d Ven gaat vanmiddag om 4 uur de wond nogmaals schoonmaken onder narcose. Met de wonddeskundige gaat hij bepalen of ik een vacuumpomp krijg. Dit is een methode om de wond te reinigen, in de wond komt dan een soort spons die het vocht en de vuiligheid afzuigt en de wond wordt dan helemaal afgesloten voor 3 dagen zodat de pompzijn werk kan doen. Ik heb een keer een demostratie hiervan gezien in mijn team, een verpleegkundige heeft het heel goed uitgelegd. Het lijkt me wel wat, en een lekker idee dat er even niemand aan mijn wond vanwege de pijn.

Het is druk vandaag

Ik kom bijna niet toe aan schrijven en ga dat nu toch weer proberen. Het was druk met diverse doktoren,de fysio, geestelijk verzorger,onderzoekjes enz. Bezoek gehad van Netty en later van Marja en Henk, heel fijn. Ik voel me na de ingreep van ggisteren nog steeds goed, geen koorts en een helder hoofd. De pijn valt ook mee. Ik heb wel een slechte nacht gehad en gewoon niet kunnen slapen. Vanochtend kwamen de beide chirurgen die me op 8 Feb hebben geopreerd. Dr v d Ven is niet tevreden over de wond. In de diepte ziet het er wel beter uit maar verder is de kleur van het weefsel niet goed en geurt de wond teveel. Hij heeft een kweekje afgenomen en wil morgen weer kijken. Als het er niet beter uitziet wil hij het morgen nog een keer schoonmaken. Weer onder narcose, daar zie ik niet meer tegenop na de ervaring van gisteren. Er moet eerst een gezonde basis in mijn wond aanwezig zijn wil het kunnun gaan helen. Het kweekje is er voor om te weten of er een bepaalde bacterie de boel tegenwerkt.
Ik zie deze fase als een zware marathon zonder te weten hoeveel de afstand gaat worden, er kan steeds een stukje worden aangebreid.

Boerenkool met worst

Heb zojuist heerlijk boerenkool gegeten en het smaakte me erg goed Vanmiddag om half twee werd ik naar de OK gebracht en ik was blij dat het eindelijk ging gebeuren. De start van een 2de kans, de laatste fase van de ziekenhuisopname. Ik voelde me geradbraakt, vies en ontzettend kwetsbaar. Ik hoopte na de ingreep helder en schoon tevoorschijn te komen. Nou dat gevoel heb ik zeker, alsof mijn brillenglazen gepoetst zijn. Het is nu kwart voor negen en ik heb nog behoorlijk wat morfine in mijn aderen maar ik voel me prima. Morgen komt de chirurg en de wondspecialist om het beleid af te spreken. Ik kan weer vooruit gaan denken, aan het laatste onderdeel van mijn triathlon.

Onder politie bewaking

In de kamer naast mij ligt een boef sinds 2 dagen. Hij wordt bewaakt door constant 2 agenten op de gang, dat levert wat spanning en sensatie, overdag zitten ze gezellig te keuvelen maar s'nacht houden ze zich stil. Daar ligt het niet aan dat ik zoveel wakker lig. Ik weet niet meer hoe ik moet liggen. De slaappil werkt maar 3 uurtjes. Gisteren zijn Wilma, Francien en Joyce geweest, dit zijn verpleegkundigen uit mijn eigen team, het was gezellig ze hier in deze omgeving te zien. Hartverwarmend zoals ze zich kunnen voorstellen hoe ik me voel. Later kwam ook nog Greet ( woonmere) Lenny en Mireille Willeke en Chris waar ik mijn leed heb kunnen delen. Vandaag weer onder het mes, ik hoop echt dat dit soelaas gaat bieden.

Morgen weer naar de OK

Gisteren heel erg depressief omdat ik zo achteruit ga. Maartje en Willeke kwamen me opvrolijken met een lekkere tompoes. Verder een dag met wisselede koorts. Vanochtend kwam de chirurg vertellen dat ze onder narcose mijn wond willen schoon maken. Ik denk dat een goed idee is want huidige beleid haalt niets uit. Ik voel me vies omdat de wond zo stinkt. Gelukkig doen de narcissen van Anna goed hun werk want ze ruiken heerljk.

Stap terug

Gisteren 40 koorts en hondsberoerd. Gelukkig bezoek van Ada en Vinita.
Om 4 uur de dokter erbij en is besloten dat ik weer aan het infuus moet en een kathater. Wel een domper hoor ik wordt nu wel boos dat het niet opschiet. Gisteravond was de koorts weer weg 37 graden.Vannacht dreef ik mijn bed uit en heb dat laten verschonen. Daarna kreeg ik. Het alweer ijskoud en heb om een extra deken gevraagd, temp 38.9. IK BAAL!!!

Voel me beroerd

nog steeds heb ik hoge koorts waardoor ik me zo beroerd voel. De wond doet veel pijn en ik kan er niet op liggen. Vanacht een rotnacht ondanks een slaaptablet. Ik heb daarop 3 uurtjes geslapen. Daarna alle houdigen geprobberd, ik ka maar een kwarfier in een houding liggen. Vanochtend alweer 39 graden koorts. De wond wordt 3 maal daags uitgespoeld en gevuld met een stukje gaas met zilver erin.
Alle hechtingen zijn gisteren verwijderd.

Weer koorts

Vannacht kwam de koorts weer opzetten, veel wakker gelegen, pijn aan mijn wond en algehele malaise. Ik kan niet liggen,zitten of staan wat moet je dan? Van alles een beetje ? Dr v d. Ven heeft de wond nog verder open gemaakt en gespoeld en me pijn gedaan. Straks moet er een ct scan gedaan worden om te kijken of in het kleine bekken niet nog een ontsteking zit. Wel fijn dat dat nog voor het weekend kan. Ik vind dit zo een domper dat ik er steeds om moet huilen. De hechtingen van de stoma zijn er net uitgehaald en de nietjes in mijn buik. Wat wel weer erg leuk is dat het voorjaar doorbreekt op mijn vensterbank. Narcissen, hyacinten en blauwe druifjes doen hier goed. Nu ik nog.

Geweldig bericht

Vlak na mijn vorige bericht hebben mijn darmen zich overgegeven en produceren erop los. Houden er geen rekening mee of er bezoek is of niet. Ik ben het verzorgen van mijn stoma aan het leren. Het verwisselen van het zakje is een eitje de plak heb ik gistren ook al voor de eerste keer zelf gedaan. Dr v d Ven had afgesproken dat hij om zes uur langs zou komen als Chris er ook is om de uitslag van het lab te vertellen. Hij was er klokslag zes. In het onderzochte weefsel waren geen kankercellen meer aanwezig. Geweldig ik ben KANKERVRIJ.
Chris en ik heel heel blij hebben gelijk de kinderen ge sms't want ook die hebben erg in spanning gezeten. Nu kunnen we ons volledig op de wond concentreren. Die is echt heftig tegendraads er zijn nu al een stuk of 4 hechtingen losgeknipt om het wondvocht de ruimte te geven. Vannacht weer koorts en zonet dr v d Ven weer aan mijn bed, weer een hechting losgemaakt, het geïnfecteerde gebied is toch groter dan eerst gedacht. Elke dag 3 keer spoelen, misschien doet het zitten nu ook weer minder pijn.
Maar: wie kankervrij wil zijn moet op de blaren zitten, denk ik dan maar. Na het goede nieuws gisteren een wijntje met Chris gedronken, heerlijk!

In de verlenging

Gisteren weer koorts en ik krijg steeds meer pijn aan mijn wond. Ook steeds nog geen uitslag en geen productie. Ik eet alles wat lakserend werkt en heb gelukkig wel weer trek. Ik denk dat mijn verstopping misschien ook wel eens zou kunnen komen door alle stress. Ik doe wat ademhalingsoefeningen en ben eindelijk begonnen met lezen. Ik hoorde dat er in het ziekenhuis iemand ontspannende voetmassage geeft waar ik wel voor voel. Willeke heeft vanmiddag mijn voeten heerlijk gemasseerd. later kwamen Lia en Louis. Bij binnenkomst zegt Lia spontaan dat ze mijn voeten wel wil doen. Ze geeft me wel een uur lang een goede drukpunt massage en werkt aan mijn darmen. Geweldig ik hoop dat het werkt, er komen wel veel windjes wat een goed teken is. Chris komt nog met een grote zak pruimen, nou moet het toch wel op gang komen. Het is nu half 6 in de morgen en helaas nog steeds niets. Ik had gisteren ook weer koorts wat zou kunnen wijzen op een ontsteking. S'avonds toen ik naar de wc ging begon de wond te lekken, ik schrok me rot en Chris is de zuster gaan halen. Ze heeft me verzorgd en de dokter gewaarschuwd. Die heeft de wond wat opengemaakt en het vocht eruit laten lopen en gespoeld. De druk is er nu af en de pijn zal verminderen bij het zitten. Dit betekend dus wel dat het helen van de wond heel lang gaat duren, in elk geval zal de verpleging 3 keer daags gaan spoelen. Er is een bloedkweek gemaakt waarom weet ik niet en zal dat vandaag vragen. Dit alles betekend gewoon dat ik voorlopig niet naar huis ga. Slecht nieuws dus. Straks komt v d Ven en ik hoop dat hij dan het goede nieuws brengt.

Weer stukje beter

Gisteren veel bezoek gehad waardoor ik lekker veel afleiding had.
Ik had nog wel koorts en voelde me niet goed. In de avond een klein beetje ontlasting wat niet de moeite waard was. Wel veel gerommel wat wijst op activiteit. Vannacht was het er oorlog en had ik veel pijn maar geen resultaat. Ik heb de gang op en neer gelopen en de zuster heeft een kopje thee voor mij gemaakt. Vanochtend opeens honger en heb ik wat gegeten wat me gelukkig goed smaakte. De zaalarts is net geweest die vertelde dat mijn bloed er goed uitzag. Hij schrijft nog een ander medicijn voor t.b.v. De darmwerking. Het ziet er wel naar uit dat ik morgen niet naar huis ga zolang mijn darmen ongehoorzaam zijn. Ik wacht nog met spanning op de uitslag van het lab.

Zware dip

Moe, geen eetlust en weinig darmwerking. Volgens de zaalatrs (dezelde die zaterdag had gezegd dat ik misschien vandaag naar huis had gekund, zonder mij te zien ) zijn mijn darmen in shock. Mijn bloed wordt gecontroleerd en misschien weer aan het infuus omdat ik niet kan eten. Hij had het ook over een z.g maaghevel om de maag te ontlasten. Voelde me daarna nog rotter. Ik heb een potje gehuild. Zonet kwam mijn lieve knappe dr v d Ven en die maakt zich niet ongerust en denkt dat alles goed komt zolang ik maar windjes laat is dat een goed teken. Niks maaghevel, hij had overigens nog geen uitslag van het lab maar zodra dat binnen is komt hij weer. Later meer.

Moe moe moe

Ik ben vandaag zo moe. Zelfs praten put me uit. Wel heb ik het gevoel dat het elke dag een klein stukje beter gaat maar het gaat wel heel langzaam. Daar moet ik me dan maar op in gaan stellen. Gisteren bezoek gehad van Reintje en Lisa heel gezellig. Later kwamen Maartje en Willeke die waren wezen winkelen. In de avond kwam Netty
met Annemieke van de woongroep en Chris, Hanneke en Bart voegden zich daarbij. Bezoek is een heel fijne afleiding en fijn om je verhaal kwijt te kunnen. Nadat ik genoten heb van Sven Kramer ben ik lekker gaan slapen. Vanochtend met bed en al naar de kerk wat ik ook wel eens wilde beleven. Vanmiddag kwam Judith en hebben we fijn bijgepraat.

Opening Olympische Winterspelen

Nou dan lig je met pijn in je buik wakker te liggen en wat kan je dan beter doen dan naar de opening van de Winterspelen te kijken. Die slaap haal ik wel weer in. Toch wel fijn om mijn blog gewoon op de laptop te schrijven. Gisteren een rustige dag met bezoek van Netty, Marja en Henk en Chris. Ik ben een keer de hele gang doorgelopen op mijn akkertje en dat viel niet tegen. Ik doe zo weer een Triathlon. Ik denk wel eens als de mensen mij zo zien schuifelen dat ze eens moesten weten dat ik aan Triathlon doe en afgelopen zomer nog 4,2 km heb gezwommen in het Gooimeer. Het gaat zo goed met mij dat de zuster zich liet ontvallen dat er gesproken was dat ik misschien maandag al naar huis kan. Nou denk ik dat zelf niet omdat de stomaverpleegkudige me de kneepjes van het vak moet leren. Maar ook weet ik dat het in thuis nog een puinhoop is omdat Chris deze tijd gebruikt om het trappenhuis op te knappen. Ik hoop maar dat ik nog even mag blijven.

Moeilijke verjaardag met verassingen

De dag begon met een paar dikke zoenen van de Surinaamse nachtzuster, ze had het vreselijk druk waardoor ze geen slingers had kunnen ophangen wat ik haar onmiddellijk vergaf omdat ze had goed voor me gezorgd.
Verder zijn dijken doorgebroken en heb ik een uur vreselijk zitten huilen, een heel pakje zakdoekjes ging er doorheen. Alle spanning en zorgen om alles kwam eruit en het luchtte op. Een lieve verpleegkundige heeft onder het verzorgen door naar mij geluisterd en ook dat hielp. Daarna zelf gedoucht en heerlijk mijn haren gewassen. Mijn epudurale pijnpompje mocht eraf en ik was mijn zuurstof al kwijt dus dat geeft veel bewegingsvrijheid. Nu nog het infuus en de katheter. Om 11 uur bracht Chris 2 heerlijke appeltaarten van tante Truus en dat smaakte me nog goed. Van het werk kwamen Elke en Karen die later Anneke en Carin hebben afgelost. Doordat de pomp eraf was kreeg ik steeds meer pijn en kon er niet zo van genieten Ada en Peter zijn ook nog even geweest. Toen heb ik 2 uurtjes gerust tot Sietske en Frank kwamen. Maartje, Dean, Willeke kwamen later, toen Chris er ook was kreeg ik mijn cadeau, een grote verassing want het was een foto met al onze 6 kinderen erop en gemaakt door Dean. Prachtig ik ben er heel erg blij mee. Bart, Erik en Hanneke konden helaas niet komen maar op de foto zijn ze er helemaal bij. Later op de avond werd de pijn heviger en heb ik gezegd te willen gaan slapen en is iedereen gegaan. Om 10 uur ging mijn katheter eruit en kon ik weer gewoon plassen. Ik kon niet slapen van de pijn en heb een spuitje morfine gekregen wat goed hielp en heb toen ruim een uur geslapen. Daarna voelde ik mijn buik steeds tekeer gaan maar voorlopig zonder resultaat. Dit duurde tot een uur of 5 toen met zware bevalling een zeer volle stomazak en een half uurtje later nog 1. Nou dat scheelde een heel stuk met de pijn, mijn darmen hebben het natuurlijk behoorlijk te verduren gehad en moeten nu de weg weerzien te vinden. Vanochtend weer heerlijk zelfstandig gedoucht en zit weer prinsheerlijk in een schoon bed en heb maar heel weinig pijn

Hieperdepiep hoera

Nou en dan ben je jarig in het ziekenhuis. Ik werd al gewekt om half zes voor de controles omdat ze het erg druk hebben. Helemaal niet erg want tussen alle bezoekjes door val ik vanzelf in slaap. Gisteren een goede dag gehad met voor het eerst productie in mijn stomazakje, ik voelde me feestelijk omdat het toch wel spannend is of alles goed is omgeleid. In de ochtend weer de nodige bezoekjes van: de zaalarts met co assistent, de annestesist, de stomaverpleegkundige, de fysiotherapeut, de verpleegkundige diverse malen, de schoonmaak dames, de dame van de keuken en als toetje de geestelijk verzorgster. Die had ik gevraagd om mijn verhaal te kunnen doen over de toestand met de vermissing van Ines en mijn zorg hierover. Ik vind het fijn om hier iemand in de buurt te hebben als ik het moeilijk heb. Deze Rianne is een heel vriendelijk mens die me kan steunen. Verder is Marie geweest, heel gezellig ze bracht een enorme doos met heerlijke bonbons mee. Suzanne kwam ook en we hebben fijn gepraat met elkaar, heerlijk dat ik daar nu zoveel tijd voor heb. Daarna was Maartje er een hele poos en laat in de avond Chris. De avondzuster was wat verbaast dat er om 10 uur nog bezoek was. Ik zei dat ik daar speciaal toestemming voor had, ze werd wat nieuwsgierig en speculeerde dat ze dan wel wist wat de reden was. Ik zei: "je moest eens weten". toen kon ik natuurlijk niet anders dan haar uit te nodigen het verhaal te komen luisteren als ze even tijd had. Om half 11 kwam ze en heb ik over de vermissing van Ines gesproken en de angst dat ze mogelijk niet meer in leven is. Ze was erg onder de indruk en erg geschrokken van zo een heftig verhaal. Zelf heb ik daarbij mijn tranen laten stromen en dat voelde goed. Ik zit zo vaak in mijn hoofd in plaats van bij mijn gevoel. Ik was dus wel blij erover te kunnen praten met haar. Vandaag ga ik mijn verjaardag vieren omdat ik blij ben met weer een jaar erbij met geweldige kinderen en een kanjer van een man. De slangetjes gaan er vandaag uit wat me meer vrijheid zal geven. Ik hoop wel dat de pijn dan goed te onderdrukken is door de pijn medicatie die ik slik omdat dan de epidurale stopt. Aan ieder die dit leest
: drink op mij een glaasje want ik weet niet of ik dit al mag hebben vanavond maar ik ga het vragen. Mocht dit bericht niet helemaal goed p mijn blog komen weet dan dat dit om 6 uur s'ochtends is geschreven met mijn Iphone.

Gisteren een dip

Het ging te goed en was te enthousiast. Ik kreeg koorts die opliep tot 39.3 en veel pijn. Vanwege mijn lage bloeddruk hadden ze de pomp met verdoving 2 streepjes lager gezet. Ik kreeg behoorlijk pijn bij mijn stoma. Mijn buik is ook behoorlijk opgezet. Het kan zijn dat mijn darmen nog niet goed werken en dat mijn buik nog vol lucht zit. Ze hebben toen op mijn verzoek de pomp weer wat hoger gezet. Na een uurtje werd de pijn minder gelukkig. Ook begon mijn buik aardig te rommelen en te borrelen. Maar de koorts liep op en voelde me steeds beroerder worden. S'middags is Suzanne en Willeke geweest en s'avonds Anne. Chris kwam laat en heeft mijn benen lekker gemasseerd. Vanwege mijn koorts hebben ze de dokter gebeld en om 10 uur kwam. Mijn knappe (letterlijk en figuurlijk) dr. V d Ven die mij heeft geopereerd. Hij heeft me gerustgesteld en gezegd dat dit er allemaal bijhoort. Morgen zal de koorts zakken zo niet wordt dan verder gekeken. En vanochtend is mijn temperatuur 36.5. Ik voel me direct een stuk lekkerder.

Hier ben ik weer

Dinsdagmorgen half 7 en ik voel me goed. Ze zijn net geweest voor wat controles en zijn tevreden. Gisteren wel heel spannend maar met een dikke slaappil ter voorbereiding van de narcose zoefde ik in mijn bed toch lekker door de gangen. De ruggeprik viel gelukkig mee. Die heb ik ook vooral om nu nog de pijnstiilng te regelen. Ik werd wakker en voelde direct of ik een stoma had gekregen en ja hoor een zakje op mijn buik. 3 pleisters op de wondjes waar de instrumenten naar binnen zijn gegaan. Ik heb dus tot nu toe helemaal geen pijn. Gisteravond al even op de rand van hetbed gezeten, en vannacht de eerste windjes gehoord. Ik schrok me rot toe er opeens vanaf mijn buik een pruttelend geluidje kwam. Daar zal ik mee moeten gaan leven, een voordeel dat deze niet stinken omdat er een koolstof filtertje op zit. Gisteren zijn Chris en de meiden en Frank geweest. Heerlijk dat ze zich niet aan de bezoektijden hoeven te houden en we vrijuit kunnen spreken. Ik ben benieuwd wat deze dag weer gaat brengen. Ik kan gewoon op mijn eigen mobiel gebeld worden en zoals je ziet ook mijn blog bijhouden.

Morgen opname

Morgen om half 5 wordt ik verwacht in het ziekenhuis op afdeling chirurgie. Afgelopen vrijdag heb ik een gesprek gehad met de zaalarts. Behalve dat er nog een aantal dingen geregeld moesten worden heb ik verteld dat er privé omstandigheden zijn waardoor ik af en toe wat privacy zou willen hebben. Nu krijg ik een eigen kamer en mag onbeperkt bezoek ontvangen. Dat vind ik geweldig. Ik kan dan vrijuit spreken, bellen en huilen. Ik heb het erg zwaar met niet alleen mijn operatie maar ook de situatie van de vermissing van Ines. Ik maak me erg veel zorgen en hoop dat ik me toch kan concentreren op mijn herstel. Ik weet dat er veel kaarsjes voor mij branden en ik bid voor een goede afloop.

Parijs

Dit weekend zijn Chris en ik naar Parijs geweest. We hebben het heerlijk gehad. Met de HSL ben je er in 3.15. We hebben genoten van deze prachtige stad. De Mona Lisa, de venus van Milo hebben we mogen aanschouwen. In het Centre Pompidu heeft Chris me is een rolstoeltje rondgereden. We moesten wel erg goed uitzoeken waar we moesten zijn omdat we het lopen zo efficiënt mogelijk wilden doen. Ik was ook heel regelmatig zeer vermoeid en heb ieder bankje of stoepje benut om even te rusten. Wel lekker vaak een restaurantje binnen voor koffie of een hapje en een drankje. Het hotel lag wat uit de buurt waardoor ik niet mijn middagslaapje kon gaan doen. Op zondagmorgen de mis in de Notre Dame bijgewoond en heb daar 2 kaarsjes aangestoken.
Nu is het wachten op de operatie.