woensdag 30 juni 2010

Met steunkousen de zomer in.

Omdat mijn lijf teveel vocht vasthoudt worden mijn benen dik en zwaar. Ik krijg 2 x per week lymfedrainage therapie zodat de rest van mijn lymfklieren de taak overnemen van de verdwenen klieren. Bij de operatie van mijn endeldarm zijn er ook klieren weggenomen. Nu draag ik dus ook van die vreselijk vleeskleurige elastische kousen. Had ik net een paar leuke driekwart zomerbroeken gekocht die ik nu eigenlijk niet meer kan dragen als ik naar buiten ga. Ik loop nu in een lange rok. Maar goed dat zal ook wel wennen, als het dragen van die kousen maar niet definitief gaat worden. Hoe het verder met mij gaat? Ik heb een heerlijke tijd op Terschelling gehad. Het weer was pet maar het eiland weer erg fijn. Ook van Oerol heb ik kunnen genieten. Een beetje aangepast dat wel, want ik kon maar weinig doen vanwege de vermoeidheid. Ik had een spartamet gehuurd zodat ik zonder te trappen met toch kon verplaatsen. We hebben mooie voorstellingen gezien en het was erg gezellig. Eenmaal weer thuis toch weer een paar dagen depressief. Het accepteren dat het zo langzaam gaat en dat ik zoveel beperkingen heb. Ik zou zo graag willen zwemmen,dansen,hardlopen en feestvieren. Ik kan nog geen kilometer wandelen, met moeite mijn veters strikken en niet normaal de trap op en aflopen. Ik ben elke dag in de weer met Fysio, huidtherapie voor mijn littekens, controle chirurg, psycholoog enz. Nou je kunt begrijpen dat ik erg verlang naar de tijd dat dat allemaal achter de rug is en ik weer gewoon kan functioneren en werken. Voorlopig is het berusten in mijn lot en proberen toch wat leuke dingen te doen.

donderdag 3 juni 2010

De depressie voorbij

Het is even geleden dat ik een stukje schreef voor dit blog maar ik had weinig puf om wat te doen. Ik ben een poosje behoorlijk depressief geweest. Ik zag zo weinig vooruitgang en het besef wat we allemaal hebben doorgemaakt drong zich aan me op. Ik huilde veel en voelde mij lichamelijk en geestelijk verwond. Ik daarom van alles ondernomen om te helen. Zowel op geestelijk als lichamelijk vlak. In het vorige stukje had ik al aangekondigd dat ik massages en fysio had afgesproken en psychologische hulp had gevraagd, en dit heeft een enorm positief effect op me gehad. Ik voel me een stuk opgewekter en heb weer zin in van alles. Ik heb nog een relaxstoel gekocht en vandaag staat de camper voor de deur om morgen naar Terschelling af te reizen. Chris gaat dit weekend mee en daarna blijf ik waarschijnlijk tot na Oerol. Met Oerol komen Maartje en Willeke en Reintje. Ik zal niet kunnen fietsen maar zoek wel een oplossing om me te verplaatsen. Er rijden bussen en taxi's en misschien kan ik een scootertje uitproberen.
Kortom Wil gaat 2 weken genieten.