Wietolie

-->

Wietolie,

Een buurmeisje van vroeger, vroeg mij vorig jaar of ik geen wietolie zou willen gebruiken. Ik ben daarover gaan te lezen vond het nogal omslachtig en ik geloof niet zo in wonderbaarlijke genezingen.

Toen ik deze keer had gehoord dat ik “uitbehandeld” was dacht ik daar weer anders over. Ik dacht, “baat het niet dan schaadt het niet”. Ik heb mijn buurmeisje deze keer gevraagd om mij wat info te geven. Diezelfde avond stond zij op de stoep met een flesje wietolie. Zo lief !! En ze zei: “voor kankerpatiënten is het gratis”. Ik ben het gaan gebruiken en het bevalt mij wel. Het is in elk geval een heel goed slaapmiddel en geeft mij een wat dromerig gevoel. Het werkt ook als pijnstilling maar of het ook werkt tegen de pijn die ik heb van de aangezichtspijn weet ik niet. Zenuwpijn is moeilijk te behandelen en ik heb daarvoor ook een medicijn. Ik probeer nu de pijn en het ongemak wat te negeren. Ik brei, brei  en brei allemaal babymutsjes in verschillende maten en kleuren. Allemaal hetzelfde patroon. Het is als mediteren. (het onderste mutsje wordt een genderneutraalmutsje)

Aangezichtpijn.

22 nov. 19

Aangezichtspijn,

Wat is dit erg zeg, ik heb nooit geweten wat het precies was en dat je er zoveel last van kunt hebben.

Aangezichtspijn zijn aanvallen van heftige pijn in het gezicht. Mogelijk komt het door een bloedvat die tegen een zenuw klopt en die zenuw overgevoelig maakt.

Ik heb van de dokter carbamazepine voorgeschreven gekregen en dat hielp in het begin goed maar na verloop van tijd heb ik de dosering mogen ophogen van 4 naar 5 per dag. Maar dat mag maar 1 week, dan moet ik het weer verlagen.

Ik word er wel moedeloos van, zeker als je bedenkt dat het wel 5 of 6 weken kan duren. Het belemmert mij wel heel erg in de dingen die ik wil doen. Ik probeer wel steeds wat maar het moet dan niet te lang duren. Ik hoop dat het gauw weer over is.

Voor de gek gehouden ?

Zondag was het prachtig wandelweer. Met 9 diva's vertrokken vanaf het huis van Yvonne na een lekkere bak koffie met een eigen zelfgebakken kruidkoek. Van Muziekwijk naar Poort en daarna door het Pampushout weer terug. Alles bij elkaar toch we 13 km. Ik stond versteld van mezelf. Niet eens zo moe en geen spierpijn. Ik heb heel erg genoten van de mooie herfstkleuren en de geuren. Na afloop even op de bank bij Yvonne en daarna door naar het jubileum van het Zingen Voor Je Levenkoor in de Glasbak. Op de fiets weer terug naar Chris die een heerlijk maal had bereid. 

Tijdens het wandelen vraag ik mij af hoe het kan dat ik nog zoveel kan bewegen met kanker in mijn lijf. ik kan het soms gewoon niet geloven. Stiekem denk ik dat ik dit nog een hele tijd kan volhouden.
Mijn hoofdpijn was er ook bijna niet. Maar ja, daar heb ik nu medicijnen voor, en de wietdruppels zorgen ook voor pijnstilling. Ik word misschien wel een beetje voor de gek gehouden ?

Dat lucht op.

Gisteren begonnen met medicijnen voor het aangezichtspijn. En ik wil niet te vroeg juichen, maar ik denk dat het begint te werken. Heerlijk. Nu even genieten van een kop koffie met een bolus van de bakker in de kas. Wilde vandaag in de tuin werken maar het regent. Ik droom van een hele mooie tuin voor volgend jaar.

Aangezichtspijn

7 november

Sinds 2 weken heb ik behoorlijk veel last van Hoofdpijn aan 1 kant van mijn hoofd. Zodanig dat het me erg in beslag neemt. Ik ben bij de huisarts geweest en die denkt dat het aangezichtspijn is. Vandaag nog naar de tandarts gegaan om te kijken of het misschien te maken heeft met mijn gebit. Maar dat is niet het geval. Ik weet niet hoelang dit gaat duren maar het is heel erg vervelend. Ik kan nu niet alles doen wat ik zou willen. Voor vanavond het koor afgezegd.

Dan ben ik afgelopen maandag bij dr Westerman geweest om te praten over mogelijkheden voor verdere behandeling. De kanker soort die ik heb is niet gevoelig voor de reguliere immunotherapie. En het onderzoek waar ik misschien aan mee zou kunnen doen biedt ook weinig hoop daartoe. Misschien een heel klein kansje maar daarvoor moet ik wel veel heftige medicijnen slikken en elke 4 weken een infuus met medicijn tot mij nemen. Er kunnen zich ook vervelende bijwerkingen voordoen.

De kans dat het medicijn wat zou kunnen doen is in elk geval niet om te genezen, wel zou je daarmee wat meer tijd kunnen krijgen, maar ook dat is nog maar de vraag.

Ik denk dat ik dan toch maar voor kies om voorlopig niets te doen. Ik kan me nu nog goed bewegen, fietsen, wandelen enz. Ik kan daarmee wel mijn conditie op peil houden en lekker actief blijven. Dan moet wel die hoofdpijn over gaan want dat belemmert mij zeer.

Ik merk dat ik zo langzamerhand aan het incasseren ben dat het is wat het is.

Dat ik niet weet hoelang ik nog leef maakt me erg onzeker. Ik probeer zoveel mogelijk in het hier en nu te leven en te genieten van de fijne momenten.

Fijn dat jullie mijn blog nog willen lezen. Het helpt mij om mijn gedachten, gevoelens van mij af te schrijven.