dinsdag 29 december 2020
18 november 2020
Ik tel mijn zegeningen 25 juni 2020
25 juni alweer. Wat lang geleden dat ik een stukje op deze pagina schreef. Ik ben deze blog begonnen om over mijn wel en wee te schrijven. Met het wee valt het wel mee. Het voelt een beetje dubbel. Ik was uitbehandeld ongeneeslijk ziek met een slechte prognose wat betreft de tijd van leven. Nu vraag ik mij af, ben ik nog wel ziek? De afspraak met de specialist was dat ik mij zou melden als ik klachten had. Nu heb ik helemaal geen klachten, sterker nog, ik voel mij heel gezond. De klachten die ik had zijn verdwenen. Ik blijf trouw mijn wietdruppels gebruiken. In onze tuin staan 2 mooie wietplanten te groeien voor de volgende portie THC. Behalve mijn gezicht, daar verandert niets aan, nog steeds voor 3/4 verdoofd maar geen verband met kanker gevonden. En met dat gezicht leer ik wel te leven. Ik voel me soms wat vertwijfeld en zou graag de bevestiging willen horen dat ik geen kanker meer heb, of dat het gestopt is. Ik wou dat ik bij de GGD een eenvoudig testje kon doen, net als de Cornatest, dan zou ik het weten. Ondertussen voel ik me dankbaar dat ik er nog steeds ben.
Zo heerlijk op de tuin 7 april 2020
Het is zo genieten op de tuin. Verschillende plantjes verspeend, bloemen gezaaid en onkruid gewied. Lekker dat ik dat allemaal nog kan. Wel met regelmatige pauze’s. Nu genieten in de zon met een glaasje wijn.
Smoeltjes maken 28 maart 2020
Corona 22 maart 2020
maandag 16 maart 2020
Mijn hoofd werkt niet mee
dinsdag 25 februari 2020
in de verlenging
Het is toch wel heel gek dat alles zo anders is nu. Ik dacht eerst dat ik nog maar kort te leven zou hebben en nu? Ik voel me goed, ben niet extreem moe en kan lichamelijk heel veel aan. Eerst was ik in gedachten bezig met afscheid nemen en nu ben ik weer bezig met de toekomst. Ik weet er niet goed raad mee,
Ik droom alweer van de werken in de tuin als het weer wat beter is. Er zijn mensen om mij heen die zich afvragen wat er nu met mij is. Hier gaat het gezegde wel op van ‘van het concert des levens heeft niemand het program’. Toch houd ik in mijn achterhoofd rekening met een terugslag. En dan heb ik ook nog wel veel last van mijn gezicht. Nog steeds grotendeels verdoofd en ook het eten gaat moeizaam. Volgende week telefonisch contact met de neuroloog. Ook ben ik bezig om te onderzoeken of accupunctuur voor mij een oplossing kan zijn.
Ondertussen geniet ik echt van mijn reserve tijd.
Dubbel Feest
Een te gekke verjaardag gevierd.
De hele dag een zoete inval van vrienden en de kinderen. Lekker gesnoept van taart, wijn en advokaat met slagroom.
Met het nieuws van gisteren was er zeker reden om feest te vieren.
woensdag 12 februari 2020
Feest
zondag 19 januari 2020
Voorzichtig optimisme.
Dat geeft me weer goeie moed en komt het vertrouwen in mijn lijf weer wat terug. Zeker na een telefoontje van dr Westerman op vrijdagochtend. De laatste scan laat verminderde activiteit zien van de lymfklieren en er zijn er zelfs kleiner geworden, en de tumor is niet gegroeid. Op 3 feb hebben we een gesprek hierover. Ik ben heel erg blij maar ben ook nog wel een beetje voorzichtig met al te optimistische conclusies. Maar dit betekent vast dat de wietolie zijn werk doet.
En wat mijn gezicht betreft, heb ik het gevoel dat het stukje bij beetje wel wat beter gaat. Ik heb geen pijn als ik niet de kou in hoef. Het eten gaat nog erg moeilijk. Voorlopig zit ik nog aan de pap en babyhapjes. Ik krijg ook steeds meer energie en ben niet meer zo gauw moe. Van de week heel even naar de tuin geweest en daar krijg ik toch ook weer de kriebels van. Ik voel weer zin.
woensdag 1 januari 2020
Nieuwjaarsduik 2020
Deze keer weer geen nieuwjaarsduik voor mij. Vorig jaar zat ik net tussen de chemo’s en nu erge last van de aangezichtspijn. Andere jaren was ik meestal van de partij en ik was vast van plan mee te doen dit jaar, ware het niet dat ik geen kou kan verdragen aan mijn gezicht. Vanochtend eerst 2 warmte dingen klaargemaakt om onder mijn sjaal te stoppen om zo naar buiten te kunnen. Chris heeft voor mij gedoken en heeft de eer gered. Voor mij was het even slikken dat ik niet kon meedoen. Ik had graag mijn kanker een opdonder willen geven. Na afloop vond ik dat ik toch ook wel een warme erwtensoep had verdiend. De duik wordt wel steeds massaler, in de beginjaren deden we dit met een klein groepje van de triathlonvereniging. En na afloop een paar Jagermeistertjes om weer warm te worden, die Ingrid van Raalte had gescoord bij de supermarkt. En 2 keer moest de brandweer in actie komen om een wak te zagen. Dat waren nog eens tijden.