Terugkijkend op 2020 realiseer ik mij dat, ondanks dat er veel niet kon en we veel hebben gemist, kan ik toch mijn zegeningen tellen.
In januari was de uitslag van de scan van mijn buik heel bijzonder. De tumor en de lymfeklieren kleiner geworden i.p.v. groter. Ik februari vierde ik mijn verjaardag alsof het de laatste zou kunnen zijn en ook nog met veel vrienden. Door corona heb ik geleerd dat er in het leven veel meer is wat niet meer zo vanzelfsprekend is. Dat corona je leven ook op zijn kop kan zetten. Dat er nog zoveel is wat ik nog wel kunt doen tijdens de beperkingen. Ik heb mijn aandacht kunnen verleggen en ben met schrijven begonnen. Mijn zevende kleinkind is geboren en met allemaal gaat het goed en ze zijn gezond. Ik heb ze heerlijk kunnen knuffelen. Ik heb een heel jaar geen klachten gehad die te maken hebben met de kanker in mijn lijf. Ik ben samen met Chris en ik ben blij met hem. We hebben een heerlijk warm huis, fijne tuinen waar we gezond eten kunnen laten groeien. En ik ben er nog steeds om daar nog allemaal van te genieten.
2021 ligt voor me. Ik maak weer plannen en heb mijn dromen.
Ik wens jullie, mijn volgers een heel fijn nieuwjaar en geniet er van.
