dinsdag 15 februari 2022

Goed nieuws!

Goed nieuws, Vorige week ben ik voor onderzoek naar het Flevo geweest. Ik was al steeds erg benieuwd hoe het met de tumor in mijn vagina is. Ik heb nergens last van en voel ook geen opgezette lymfklieren meer. Mijn arts heeft mij onderzocht met een echo en zag helemaal niets meer. Ze was verbaasd en had dit niet verwacht net als ik. Misschien toch de wietolie, of mijn positieve levensinstelling, of mijn eigen lichaam die de boel heeft opgeruimd? Heel blij ging ik naar huis en pas in de auto begon het tot mij door te dringen en was ik in tranen. Ik hoorde v Baal nog zeggen ‘medisch gezien is dit een heel interessante casus’. Thuisgekomen mijn dierbaren op de hoogte gebracht en ook zij natuurlijk erg blij en reden voor gebak. De volgende dag nog steeds blij maar toen kwamen er ook de vragen, niet alleen bij mij maar bij iedereen die ik het vertelde. Ja, wat betekent dit nou? Hoe zit het nu met de prognose? Kan het weer terug komen? Ik was ongeneeslijk ziek en nu? Mijn gedachten sloegen op hol. Wat kan ik nu geloven? Eén ding is zeker, ik ga natuurlijk door met de wietolie. Omdat ik nog zoveel vragen had durfde ik dit goede nieuws niet met veel mensen te delen, het zou kunnen lijken op een wonderbaarlijke genezing, ik hield toch wat reserve. Vandaag heb ik mijn vragen kunnen stellen aan mijn arts. Zij zegt dat je met een echo niet alles kan uitsluiten, omdat kankercellen zo klein zijn dat je ze niet kunt zien, wat wel te zien is dat de kanker op dit moment niet actief is, maar dat wil niet zeggen dat het niet terug kan komen. Er is ook niet zoveel onderzoek gedaan naar deze kankersoort. En als het na behandeling terug is gekomen wordt er gezegd dat het ongeneeslijk is en dus chronisch wordt. Maar dat het ook mogelijk is dat je daar ook langer mee kan leven. Op zich nog steeds heel goed nieuws en ik snap ook dat niets zeker is. Met die onzekerheid zal ik toch moeten leven. En dat ga ik ook doen en ik blijf positief. Nu wel vanuit een heel ander perspectief. Het blijft een goed bericht en ik durf weer plannen op een langere termijn te maken. De lente komt eraan en ik zie een zomer voor me waar ik heel erg van ga genieten. In april ga ik een weekje naar Terschelling om te wandelen. En wellicht dit jaar weer een keer naar Oerol. Wat een feest.