20 baantjes !!!

-->

20 baantjes

Maandag was het 2 weken na mijn laatste chemo en het gaat steeds beter. Maandag ging ik mee met Elena voor haar zwemles. Tijdens haar les is er ook banen zwemmen in het diepe bad. Ik dacht dat ik het wel even kon proberen om ondertussen zelf een paar baantjes te gaan zwemmen. En wat was dat heerlijk. Alleen al het gevoel van in het water te liggen en mijn vertrouwde borstcrawl te zwemmen. Ik had in de zomer vorig jaar voor het laatst gezwommen, natuurlijk wel in het instructiebad met de kleinkinderen maar dat is niet te vergelijken met een paar baantjes in het diepe. En het ging boven verwachting heel goed. Eerst 4 baantjes achter elkaar en toen even, (wel heel lang) gerust. Daarna met tussenpozen nog 16 baantjes. En ik voelde me zo gelukkig. Ik heb mij voorgenomen de komende weken nog veel vaker te gaan zwemmen. Dit helpt ook heel goed voor mijn genezing. Ik ben een waterman, en altijd al een waterrat geweest. Als kind was ik heel vaak in het zwembad te vinden. In de zomervakantie hadden wij een abonnement op het zwembad en ging ik bijna dagelijks. Werd lid van Polarbears, de zwemclub in Ede. Op 30 april openden we ieder jaar het zwembad met een massale duik. Het water was dan nog ijs en ijskoud. Daar liggen ook mijn roots voor de jaarlijks nieuwjaars duik. Toen ik in 1985 in Almere kwam wonen was ik ook erg blij met al het water om ons heen. Ik stond verlangend te kijken bij de start van de triathlon als ze 3,8 km gingen zwemmen. Uiteindelijk heeft dat geresulteerd dat ik ook nog ben trainen op het fietsen en hardlopen. Maar het zwemmen is altijd mijn beste onderdeel geweest. Ik voel me als een vis in het water.

Het langzaam beter worden.

13 feb

De Fysio op vrijdag ging echt wel heel moeizaam. Ik heb alleen 10 min. op de fiets gezeten met een heel lage frequentie en op de band 15 minuten langzaam gestapt met gesloten ogen, ik kon de prikkels niet verdragen. Ik sloot me helemaal op voor mijn omgeving. Dit was echt wel mijn zwaarste training.

De rest van de dag en de zaterdag veel op de bank gehangen, beetje tv gekeken. Willeke met Joris op bezoek een gezellige afleiding. En ’s avonds met Chris met de voorbereidingen voor ons feest bezig geweest. Veel muziek uitgezocht en leuke plannen gemaakt.

Zondag alweer een heel stuk beter, nog wel veel last van vermoeide benen. Maandag mijn verjaardag. Ja, ik ben 70  geworden, van een feest was geen sprake want er stond een ander onderwerp op de planning. Een zware dag maar ik ben wel heel dankbaar voor alle felicitaties die ik heb ontvangen. En ik heb wel tompoezen en apple crumble ( door Chris gemaakt ) gegeten.

Dinsdagavond, om even mijn zinnen te verzetten, heerlijk gegeten bij Haddock, een plek waar we al vele jaren komen en wat binnenkort helaas gaat verdwijnen. Ik ken Haddock al vanaf het begin van het bestaan. Ons gezin heeft daar al heel wat beleeft. De kinderen op surf en kano-les, de boot aan de steiger, familie feesten en partijen, optredens, lief en leed gedeeld. Een plek waar we altijd graag naar toe gingen. En Philippe een goed gastheer en vriend. Helaas per 1 mei is die plek er niet meer. Heel erg verdrietig. We gaan er nog 1 keer een lekker feest vieren. Chris en ik 70 jaar en einde chemo. We verheugen ons er op.

http://www.haddockwatersport.nl/

Van een heel zonnige mooie tot zware sombere dagen.

8 feb. 19

Zondagmorgen een Pumpkin Pie gemaakt om de volgende dag op de kurenkamer te kunnen trakteren.

‘s Middags lekker gewandeld, frisse lucht opgesnoven en een lekker gegeten in Timboektoe.

En toen was het weer zover, de chemo, maar nu voor de laatste keer en dat voelde best een beetje feestelijk. Omdat ik de chemo 2 dagen naar voren had geschoven en voor het weekend al mijn bloed had laten prikken mocht ik nog niet beginnen. Mijn bloed was nog niet goed. Eerst bloed prikken en wachten op de uitslag. Ik maakte me al bezorgt omdat ik het dan nog zou moeten uitstellen. Maar gelukkig de uitslag was nu goed. Wat een opluchting. 

Maar de chemo moest nog wel gemaakt worden en dat duurde nog zeker een uur. Sietske met Amy en Chris waren we bij me en we hebben de taart aangesneden. Hij was lekker en iedereen op de kurenkamer heeft ervan gesmuld.

Eenmaal aan het infuus heb ik heerlijk geslapen. Er zit een medicijn bij wat tegen de misselijkheid is en wat ook slaperig maakt. Willeke kwam na haar werk ook nog gezellig even langs. Al met al duurde het die dag langer door de vertraging en was ik pas om kwart voor vijf klaar. Het was die dag wereld kankerdag en was er in het ziekenhuis in de gang een plek met kraampjes en verwenactiviteiten. Even langs gegaan en was blij een paar bekende mensen te ontmoeten waar ik even mee heb kunnen kletsen. Mieke en Anneke van het Parkhuys en Ingrid van der Voort die zorgt ervoor dat je een lekkere handmassage krijgt als je in het ziekenhuis ligt of aan de chemo zit. Met mijn darmkanker , 9 jaar geleden, heb ik 9 weken hier in dit ziekenhuis gelegen en daar moet ik nu ook nog steeds aan denken.

Dinsdag ging het nog redelijk goed als 2^de dag. Woensdag en donderdag werd het steeds weer zwaarder. Slecht geslapen en ik was somber, veel last van mijn benen en van mijn maag.

Vandaag vroeg opgestaan omdat mijn benen pijn deden. Dan is de douche wel heel erg lekker. Door het warme water en de beweging komen mijn benen weer tot leven. Straks naar de fysio, dat zal me zeker helpen.

EINDE CHEMO

Het zit er weer bijna aan te komen, de chemo. Aan de ene kant heb ik het graag zo snel mogelijk achter de rug en ander andere kant zie ik er tegenop. Dan wordt ik ook onzeker over hoe het verder zal gaan. Ik ben ook best wel bang dat het terug zal komen, en wat dan ? Na de chemo wordt ik weer van de afdeling oncologie naar gynaecologie overgedragen. Daar heb ik binnenkort een gesprek met dr van Baal. Daar kunnen we onze vragen stellen. Eerst waren onze vragen vooral gericht op de chemo behandeling. We waren niet zo gericht op de periode daarna. Maar nu deze periode bijna ten einde is dringen zich die andere vragen op. Fysiek voel ik me goed en mentaal ben ik over het algemeen positief gestemd, heb veel zin om straks weer helemaal in mijn kracht te komen. Maar af en toe….ben ik toch aan het piekeren. Ik wil die gevoelens niet uit de weg gaan maar wil daar ook niet aan toegeven.

Ik ben heel blij dat er zoveel is waar ik mee bezig kan zijn.

Deze week kwam mijn bestelling voor de tuin binnen. Binnenkort begin ik met voorzaaien, ik heb behalve groenten en kruiden ook veel bloemenzaadjes besteld. Daarnaast ben ik heel actief met de Buurtcamping voor Almere Haven. Ik heb een hele leuke club met mensen bij elkaar gebracht om de Buurtcamping te gaan organiseren. Iedereen is heel enthousiast en het gaat vast heel leuk worden. Er is heel veel te doen en ik doe het graag. Voor degene die nieuwsgierig zijn hieronder de link van de FB pagina.

De Buurtcamping Almere Haven