Nou dan lig je met pijn in je buik wakker te liggen en wat kan je dan beter doen dan naar de opening van de Winterspelen te kijken. Die slaap haal ik wel weer in. Toch wel fijn om mijn blog gewoon op de laptop te schrijven. Gisteren een rustige dag met bezoek van Netty, Marja en Henk en Chris. Ik ben een keer de hele gang doorgelopen op mijn akkertje en dat viel niet tegen. Ik doe zo weer een Triathlon. Ik denk wel eens als de mensen mij zo zien schuifelen dat ze eens moesten weten dat ik aan Triathlon doe en afgelopen zomer nog 4,2 km heb gezwommen in het Gooimeer. Het gaat zo goed met mij dat de zuster zich liet ontvallen dat er gesproken was dat ik misschien maandag al naar huis kan. Nou denk ik dat zelf niet omdat de stomaverpleegkudige me de kneepjes van het vak moet leren. Maar ook weet ik dat het in thuis nog een puinhoop is omdat Chris deze tijd gebruikt om het trappenhuis op te knappen. Ik hoop maar dat ik nog even mag blijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten