We zijn er nog lang niet.

Gisteren dus weer naar de OK, ik begin er aan te wennen. De wond is weer schoongemaakt en dat zal nog een keer moeten gebeuren voor er een Vac pomp wordt ingezet. Ik zit aan een infuus, zuurstof en aan een pijnpompje. Dit is een apparaat waarmee ik mijzelf morfine kan toedienen door op een knopje te drukken. De vloeistof gaat dan via mijn infuus mijn lichaam in. Voor ze mijn wond gaan spoelen druk ik dat knopje een paar keer in en heb dan wat minder pijn. Vannacht redelijk geslapen maar was vanochtend wel onzeker en bang omdat ik niet weet hoe dit allemaal verder moet gaan. Dr v d Ven kwam al vroeg om met mij te praten. Hij heeft me uitgelegd wat het beleid zal zijn. Als de wond door de vacpomp voldoende schoon is zal de wond opgevuld gaan worden met spierweefsel wat hij uit mijn bovenbeen haalt. Hij heeft me verzekerd dat het goed komt maar dat het wel lang zal duren. Ik heb gewoon enorme pech. Ik zal dit moeten gaan accepteren en mijn zinnen verzetten. Ik wil graag veel afleiding, bezoek en mailtjes.