1 April kikker in je bil

Gisteren een superdag, geen koorts en geen pijn. s'Avonds heb ik een mooie film gekeken en daarna goed geslapen zonder slaaptablet. Vanochtend helaas weer koorts en daar maak ik me dan direct weer zorgen om. Gelukkig kwam Noordanus al om half negen. Hij denkt dat de koorts nog steeds van het vocht komt wat er nog uit moet. Hij heeft er een hechting uitgehaald waardoor er nog effectiever gespoeld kan worden en het wondvocht ruim baan heeft. Hij komt morgen weer en heeft gelukkig in het weekend ook dienst. Zodat er niet weer andere artsen zich hoeven te bemoeien met mijn wond. De koorts is nu ook alweer gezakt. Vanochtend kwam er een nieuw licht van de anesthesie om te vertellen dat de pomp nu wel naar standje 10 kan. Mooi niet zei ik, hij had zijn huiswerk niet gedaan en nog niet mijn voorgeschiedenis gelezen. Hij heeft zich aan mijn relaas overgegeven het het zo gelaten. Morgen komt er weer een ander die mij vast wel kent, want ik ken nu zowat iedereen van de afdeling en van de OK en anesthesie. Daar wil ik wel mee overleggen dat als ik me zo blijf voelen als nu en geen koorts heb ik het wel wil proberen op standje 12. Ik moet tenslotte wel gaan afbouwen als ik mijn bed uit wil komen. Mijn onderlijf raakt steeds meer verdoofd en gevoelloos en kan mijn benen steeds minder bewegen. Ik heb de bedhekken omhoog omdat ik bang ben dat ze eruit vallen.