25 juni alweer. Wat lang geleden dat ik een stukje op deze pagina schreef. Ik ben deze blog begonnen om over mijn wel en wee te schrijven. Met het wee valt het wel mee
. Het voelt een beetje dubbel. Ik was uitbehandeld ongeneeslijk ziek met een slechte prognose wat betreft de tijd van leven. Nu vraag ik mij af, ben ik nog wel ziek? De afspraak met de specialist was dat ik mij zou melden als ik klachten had. Nu heb ik helemaal geen klachten, sterker nog, ik voel mij heel gezond. De klachten die ik had zijn verdwenen. Ik blijf trouw mijn wietdruppels gebruiken. In onze tuin staan 2 mooie wietplanten te groeien voor de volgende portie THC. Behalve mijn gezicht, daar verandert niets aan, nog steeds voor 3/4 verdoofd maar geen verband met kanker gevonden. En met dat gezicht leer ik wel te leven. Ik voel me soms wat vertwijfeld en zou graag de bevestiging willen horen dat ik geen kanker meer heb, of dat het gestopt is. Ik wou dat ik bij de GGD een eenvoudig testje kon doen, net als de Cornatest, dan zou ik het weten. Ondertussen voel ik me dankbaar dat ik er nog steeds ben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten