Het wordt nu echt spannend

Ik begin nu enge dromen te krijgen en voel me onzeker worden. Eerst dacht ik de eerste week wel alleen naar de bestraling te willen gaan maar ik zie daar nu toch van af. Het lijkt me fijn om afleiding te hebben voor en na de bestraling. Ik heb daarom al een aantal afspraken gemaakt met een paar mensen die met me meegaan. Ik maak er maar een gezellig uitje van, met koffie voor of na de bestraling. De post brengt mij nog elke dag allerlei kaartjes van familie en vrienden. Steeds weer ben ik geroerd door de fijne en hartverwarmende teksten die mij worden gestuurd. Een die me vandaag het meest raakte was de kaart van de jongeren van WoonMere.