vrijdag 12 maart 2010

Van woensdagmiddag tot vrijdag ochtend


Allereerst wil ik vermelden dat ik sinds vandaag mijn blog weer op mijn laptopje kan schrijven dankzij de inspanningen van Chris die voor een Dongel heeft gezorgd. Het heeft wel heel wat tijd gekost om samen met de juiste persoon van KPN alles voor elkaar te krijgen maar het is uiteindelijk gelukt wat ik erg fijn vind. Nu over woensdagmiddag. Zoals ik al had geschreven voelde ik me woensdag erg verdrietig en heb veel liggen huilen, ik zag alles erg somber in en huilde om alles. De dokter kwam me vertellen dat ik 2 zakjes bloed zou krijgen en dat daarvoor een nieuw infuus geprikt moest worden. Weer in tranen en vroeg of er dan in elk geval een goeie prikker mocht komen.Ze zei dat ik dat met de verpleging moest regelen. Dat deed ik en gelukkig was er een lieve zuster met begrip voor mijn gemoedstoestand, die de anesthesie gebeld heeft. Daar kwam even later een lieve vrouw die me al kende van de keren dat ik op de OK was geweest. Ze ging op mijn bed zitten en nam de tijd om even te praten, ik kon mijn verhaal aan haar kwijt en ze was een en al begrip. Ze zette met gemak een nieuw infuus aan mijn linkerhand met de bedoeling dat als het bloed was ingelopen alles van mijn rechterhand weer werd over gezet naar mijn linker. Ik was zo blij met haar, vroeg hoe ze heette en ze zei Elsie, mevrouw Spaans. Waarop ik zei mijn naam is Wil. Door mijn verdriet te laten zien heb ik mensen geroerd en lieve reacties gehad, zo zei de schoonmaakster tegen me dat ze elke dag voor mij bidt. De nacht van woensdag op donderdag kreeg ik een ander slaapmiddel waardoor ik de hele nacht heerlijk heb kunnen doorslapen. Ik was dus donderdagochtend lekker fris toen ik naar de OK ging. Na afloop heeft de zaalarts me de planning voor de komende tijd verteld. Volgende week op maandag en donderdag nog een pompwissel en de dinsdag daarna zal de plastiek gedaan worden. Dat is de ingreep met de spier (kuisheidsspier) die in de wond gelegd gaat worden. Ik ben blij te weten waar ik aan toe ben waardoor het niet meer zo uitzichtsloos lijkt. Ik heb me de rest van de dag super gevoeld. Ik zal in dit traject veel vaker ups en downs hebben. Vannacht heb ik ook weer lekker geslapen maar werd wel wakker met duizelingen, een beetje opgeblazen gezicht en een beginnende ontsteking bij mijn nieuwe infuus. Alles aan de dokter gemeld en die was niet verontrust. Wel zou het kunnen zijn dat al dat liggen oorzaak zou kunnen zijn van mijn duizeligheid. Het zou goed zijn om meer te bewegen en te lopen. Vorige week heb ik al een keer een kwartier gefietst met de bedfiets ( zie foto ) en ga dat ook oppakken. Aan de lengte van dit stuk kan je zien dat het schrijven met de laptop toch een stuk makkelijker gaat dan met de iPhone.

Geen opmerkingen: